Cześć. Dawno mnie tu nie było prawda? Pora to zmienić. Nie będę tu pisała na temat mojej nieobecności bo raczej nikogo to nie obchodzi.

Ostatni miesiąc chodziłam ciągle smutna. Przestałam być sobą, wiesz? Zawsze powtarzałam, że uśmiech jest najważniejszy, że mimo bólu warto podnieść głowę do góry, uśmiechnąć się i kroczyć dalej. Sama przestałam tego przestrzegać. To był okropny błąd, ostatnie dni przepłakiwałam i to zmotywowało mnie do napisania tego postu.

Nigdy nie pozwól, żeby ktoś cie ranił. Jeśli starasz się i wkładasz w to całe serce, a druga osoba nie docenia tego, po prostu odejdź. Nie warto, sama przejechałam się na wielu takich osobach. Myślę, że gdy odejdziesz zobaczą jaką wspaniałą osobą jesteś i jak wiele stracili. Niestety takie rzeczy człowiek dostrzega dopiero jak straci na zawsze.

''Jeśli masz siłę to walcz ile tylko możesz. Gdy zobaczysz, że zaczyna cie to przerastać, walczysz ale druga osoba tego nie dostrzega, odpuść sobie. Nie trać sił na takie osoby. Być może gdzieś siedzi właśnie osoba, która cierpi tak samo jak ty i czeka na taką osobę, jaką jesteś ty."- Tak powiedział mój przyjaciel, ma ogromną racje.

Przez długi czas biegałam za jedną osobą. Przestałam patrzeć na swoje szczęście. Miesiąc temu ta osoba przestała mnie dostrzegać. Jednak ja dalej biegałam i starałam się zwrócić na siebie jej uwagę. Przychodziłam, prosiłam aby wyszła, dzwoniłam, pisałam, po prostu się starałam i wiesz co? Gdy teraz jest źle, gdy po prostu sobie nie radzę tej osoby nie ma. Dla innych potrafi rzucić wiele, żeby ich zadowolić ale dla mnie ostatnio nie potrafi nic zrobić. Wyjście na dwór, rozmowa czy pisanie. Zobacz to tak proste czynności, a tak ciężkie dla niej. Niestety nic nie mogę na to poradzić.

Takie osoby może po prostu muszą trafić na takie, które potraktują je źle. Skoro mają wszystko ale nie potrafią docenić.

Na początku będzie Ci ciężko. tak jak mi. Teraz, gdy w bardzo ciężkim dla mnie momencie ta osoba mnie zostawiła po raz kolejny widzę, że to nie ma sensu i pora to zakończyć.

Mimo tylu ran potrafiłam wybaczać, nie potrzebnie. Gdyby nie to może teraz byłoby dobrze.

Pamiętaj proszę, uśmiechaj się mimo bólu i ciężkich chwil. Rób wszystko, żeby było ci dobrze. Nie docenia cie mimo twojej walki? Trudno, ktoś inny to zrobi. Jeśli próbuje odebrać ci szczęście, a ty  mimo wszystko chcesz mu je dać to uwierz, nie warto. Odpuść sobie i sprawdź czy ta osoba zrobi cokolwiek, żeby cie odzyskać. Jeśli nie, to nie była ciebie warta.
Copyright © 2014 Witaj w moich progach , Blogger